اضطراب جدایی

اضطراب جدایی یک مرحله از رشد کودک است که می‌تواند از ۶ ماهگی شروع شود در ۱ سالگی به اوج خود می‌رسد و در هیجده ماهگی به حالت آرامتری نسبت به گذشته می رسد و یا کاملاً بر طرف میشود. اضطراب جدایی در کودکان بسیار متفاوت است و شدت و ضعف متغیری دارد.در برخی از کودکان اضطراب جدایی تا یک سالگی شروع می‌شود و در برخی دیگر تا سه سالگی ادامه می یابد.

بیشتر کودکان اضطراب جدایی را به‌صورت نگرانی در هنگام جداشدن از مادر نشان می‌دهند که می‌تواند تنها  با تغییر چهره توقف بازی و بغض کردن همراه باشد که این کودکان بعد از مدتی به بازی کردن خود ادامه می‌دهند و هنگام بازگشت مادر با خوشحالی از او استقبال می کنند.

درصد کمتری از کودکان اضطراب و جدایی را با گریه های شدید و پیاپی برای مدت طولانی ادامه می‌دهند و  با بازگشت مادر به او می چسبند این کودکان معمولا زمانی که مادر حضور دارد تمایل به چسبیدن به او دارند.

اما تعداد کمی از کودکان هنگام جدایی از مادر به شدت مضطرب و پریشان می شوند و هنگام بازگشت مادر با  خشونت رفتار می‌کنند این کودکان اضطراب شدید خود را به خشم تبدیل می کنند.

 پیشگیری از  اضطراب جدایی و درمان احتمالی آن

۱)مراسم خداحافظی داشته باشیم

 هر زمان از فرزندانتان جدا می شوید با او مراسم خداحافظی را اجرا کنید به عنوان مثال می توانید برای او با دست بوسه بفرستید

 معمولاً کودکان بعد از مراسم خداحافظی آرام می شوند . کودکان چون تجربه  ناخوشایندی  از مراسم قبلی خود دارد با انجام مراسم تکراری  به امنیت می رسد

۲) با لفظی مطمئن و شاد از او خدا حافظی کنید

۳) او را بدون اطلاع و تنهایی ترک نکنید. کودک باید به حضور افراد مورد اعتمادش  اطمینان داشته باشد. حتی اگر فرزندتان گریه می کند بهتر است همیشه شاهد خروج شما باشد به جای آنکه به طور ناگهانی با جای خالی شما روبرو شود

۴) به صورت کوتاه مدت فرزندتان را پیش افراد  مورد اعتماد کودکتان که عادت به حضورشان دارد بگذارید. به عنوان مثال مادربزرگ،خاله، عمه می توانند گزینه های خوبی باشند

۵) فراموش نکنید اضطراب جدایی مرحله‌ای از رشد کودکان است به فرزندتان برچسب لوس،بهانه گیر  و ترسو نزنید و از کار هایش عصبانی نشوید

عصبانیت یا اضطراب شما حال او را بدتر خواهد کرد و او به شما بیشتر خواهد چسبید. به دیگران اجازه ندهید با برچسب زدن به کودکانتان به شما حس بد بودن را  القاء کنند

۶)اگر مجبور به مهد کودک گزاشتن فرزندتان هستید. ۵ روز اول پیش او بمانید. بسیاری از مربیان مهد از شما خواهند خواست فرزندتان را در حال گریه کردن رها کنید بهتر است آنها را راضی کنید تا اجازه دهند مدتی کنار فرزندتان بمانید تا با محیط و افراد اطرافش ارتباط برقرار کند.

۷)از ابتدا از حضور و کمک همسرتان استفاده کنید.زمانی که پدر در عوض کردن پوشک خواباندن، بازی کردن یا حمام کردن کودک  با مادر همکاری میکند و اگر پدر و مادر حالا هر دو به یک روش رفتار کنند کودک کمتر دچار اضطراب می شود.

۸) به کودک تان فرصت دهید تا مراحل رشد را به تدریج طی کند:

هرچه مادر مضطرب تر باشد کودک اضطراب جدایی بیشتری خواهد داشت

برای کمک به فرزند خود  او  را  در حد سن و توانایی هایش مستقل بزرگ کنید

برای کمک به فرزند خود سوار در حدش و توانایی هایش مستقل بزرگ کنید

اجاره دهید در تخت خود بخوابد یا با دست خود غذا بر دهانش بگذارد و کودکان مستقل اضطراب کمتری را تجربه خواهند کرد

۹)مشکلات را از زندگی کودکان خود دور نگه دارید:

کودکان باهوش احساس تخیل خود زندگی میکند آنها به همان اندازه از فریادهای شما پریشان و وحشت می‌کنند شاهد داد زدن شما بر سر خواهر و برادرش؛ همسرتان یا پای تلفن بر سر دیگران هستند. اگر در خانواده مشکل دارید کودکان بهتر است شاهد حرفهای یا درگیری های شما نباشند

۱۰) اگر فرزندتان اضطراب جدایی دارد او را از خود جدا نکنید:

کودکان نیازمند برقرار کردن ارتباط عاطفی با شخص یا اشخاص است که از او مراقبت و نگهداری می کنند این ارتباط عاطفی زیربنای امنیت و آرامش در همه دوران های زندگی کودک خواهد بود. قبل از آن که  شخصی را جایگزین خود کنید از فرزندتان جدا نشوید.

تهیه شده توسط : دکتر سارا نخعی زاده – متخصص کودکان و نوزادان

 آذر 1400

 

 

 

 

 

پرسش جدید

فرم ارسال پرسشهای والدین کودکان